Voorjaar 2011 en ik ben net terug uit Nederland na een verblijf van drie maanden met bijna alleen maar zon, het was zo mooi dit voorjaar! Het was lang geleden dat ik voor langere tijd in Nederland verbleef en het verheugt mij dat ik weer velen van jullie heb kunnen zien en spreken.

Ook heb ik enkele presentaties gegeven en mijn best gedaan om nieuwe donateurs te vinden. Blijkbaar wen je aan dingen en omstandigheden die je dagelijks ziet, of vergeet je even de werkelijkheid als je drie maanden weer in welvaart hebt geleefd.

Als ik ’s ochtends in Lima naar het vliegveld ga om naar Cusco te vliegen, zie ik weer verwaarloosde, uitgehongerde mensen op straat slapen. Wanneer ik mijn eerste boodschapjes doe, loop ik langs een moeder die al slapend haar baby aan de borst heeft liggen en een uitgeputte man die op het hoekje van de speelplaats een slaapplekje heeft gevonden. Peru, economisch groeiend, maar tegelijkertijd groeit de ongelijkheid. Terug op de werkvloer in Cusco…….

De maanden vliegen aan ons voorbij en terwijl ik jullie weer op de hoogte stel van onze laatste 6 maanden in Peru, zijn wij ondertussen bezig met het maken van nieuwe plannen en het opstellen van begrotingen voor 2011.
Onrustige maanden in Nederland, zonder kabinet. Velen waren in afwachting van het nieuwe kabinet, en daar is het dan in oktober 2011. Een verrassende combinatie, wat zorgt voor veel onrust, vragen, onzekerheden en bezuinigingen. Onze prachtige culturele activiteiten worden flink gekort, maar ook in de ontwikkelingssamenwerking wordt flink gesneden. Wij moeten dus een stapje terug doen, maar de weeskinderen en jongeren die nu net een stapje dichterbij zijn naar dat menswaardige, onafhankelijke bestaan laten we nu toch niet in de steek!

De ene natuurramp volgt de andere op de laatste maanden. Zo werd ook Peru slachtoffer, in januari 2010 werden de provincies Cusco en Apurimac ernstig getroffen door zware regen-val en trad de rivier Vilcanota buiten zijn oevers.

Duizenden toeristen zaten opgesloten in Aguas Calientes bij de ruïne Machu Picchu, omdat de treinverbinding naar Cusco geheel verwoest was. Maar die werden gelukkig allemaal gered. Erger is de schade in de ‘Heilige Vallei’ waar

huizen en wegen verdwenen. In totaal werden 20.000 mensen slachtoffer. En tot aan vandaag regent het nog veel en blijft de schade maar toenemen.

laatste nieuwtjes van Inmenszo met jullie delen. Het laatste half jaar heb ik me in Peru

vooral bezig gehouden met de toekomst van Inmenszo. Nu zullen jullie zeggen dat deed

je toch al, door met de jongeren te werken. Maar nu wilde ik de toekomst van Inmenszo

stabiliseren. Vanaf april 2009 is Inmenszo Peru dan ook een feit.